Düştü yine deli gönül çıkmaz sevdanın peşine
Yaktı yüreğimi kor eyledi bağladı kendine
hiçlik halinde masum duygularımı bilinmezde
bir tek Hüseyin mi yanan sadece kor ateşlerde
Döndüm maziye bir varmış bir yokmuş olduk sonunda

Yüreğim senin uğruna mecnun divane olurken
Gören gözlerim kör konuşan dillerimi lal ettin
Hazana uğramış çınar misali yaprak dökerken
Hayallerimi tarumar kalbimi perişan ettin
Döndüm maziye bir varmış bir yokmuş olduk sonunda


Ne kalbim Nede düşüncelerim uyur bedenimde
Uykusuz gecelerimin sebebi çok derinlerde
Düşündükçe ikimizde nerde hata yaptık derken
Engel olmuş alemin ne derler i bize çok erken
Döndüm maziye bir varmış bir yokmuş olduk sonunda


Sevdiğim vurdun beni sözünle gönül mihengimden
Umanlara daldırdın çıkart kalbimi hasretinden
Ne istedin benden neden hançerledin yüreğim den
Bak mürekkebim gözlerimin yaşından kederinden
Döndüm maziye bir varmış bir yokmuş olduk sonunda


Alıp başımı gitsem dert olup çıkmasan karşıma
Ne sen nede hayalin artık hepsi kara bir rüya
Baktığım her yerde kalan hatıralar ahu zarda
Al işte yaktın kül eyledin mesnetsizce narına
Döndüm maziye bir varmış bir yokmuş olduk sonunda


Olmazlara saldın hayasızca şu gönül evimi
Prangalara vurdun esir ettin sende bedenimi
Sevdiğim ben davamı mahşere koydum bil istedim
Sağken ölmenin ne olduğunu görmeni istedim
Döndüm maziye bir varmış bir yokmuş olduk sonunda

@HüseyinÇeliK⚜️ŞİİRLERİ 16 02 2024 09:45