Kadın Eli
Çırpınıyor dert deryası içinde
Sığmıyor cihana taşıyor kadın Her çilenin izleri var saçında Ömür kulvarında koşuyor kadın Şeref kokar, namus kokar ar kokar Sevda kervanına uzaktan bakar Zemheride topuğundan ter akar Ağustos ayında üşüyor kadın Hüzün pazarından yüklenmiş yine Payına düşen yok huzurdan yana Bakmayın ha öyle siz güldüğüne Dünyayı sırtında taşıyor kadın Ne hatıra biriktirir ne anı Okunmaz ki esamesi ve sanı Toplumda üreyen sinsi çıbanı Sabır iğnesiyle deşiyor kadın Dünya kurulduğu ilk günden beri Her taşın altında kadının eli Hayat sınavında her bir engeli Bıkıp usanmadan aşıyor kadın Vedat Yılmaz Elazığ / 2024 |
estirir gönlümüzde
çiçekli bahar yeli
gönlümüzde gül açar
değerse hanım eli