ZAMANIMIN YAKASINI BIRAKMAZ SENSİZLİK
Gökyüzü kızıla boyandı kaybederce kan
Ardından aydınlıkları sürüklerken güneş Ve güzel gülüşlüm aklıma düştün sen o an Öyle bir an ki zannımca yoktu buna bir eş Gözlerim gözlerini ararken daldığım yer Bir ömür mekanım olsun istedim ansızın Olsa da daldığım yerde türlü badireler Kalışım , gücündendir hasret denen kansızın Yokluğun benim elimden tuttuğu sürece Dediğim her güzel söz sihrini senden alır Sana tanımlı sözcük ararken gecelerce Uykumun yerini seni düşünüşler alır Sezenler olur mu bilemem gizlimsin benim Ben saklarım hep gönlümün asıl niyetini Sen bile bilmezsin tamdır kendime güvenim Kimse bilemez yüreğimin mahiyetini Yalanıma boyun eğmiştir zaten ne desem Gözlerimin ardında saklıdır güvensizlik Ne vakit mutluluğuma mutlaklık istesem Zamanımın yakasını bırakmaz sensizlik |