BEN KİMSESİZ KALANDIM KALANacı acı isot acısı, tersin tersi, eşeksiz yolun, çakıl taşı, ne gelen, ne giden, rüzgarın savurduğu, kirli mendiller, havada bulut, öyle dolu, öyle ıslak, yağdı yağacak, bir ben, bir beni, benliğine yabancı, kendi kendine eksik, yarım mıydım, yalnız mı, ikiden bir çıkmıştı oysa, ben kimsesiz, kalandım kalan… Sibel Karagöz #sibelkatagözşiirleri #sibel_karagoz |