Galiba ben seni...
Neden asmadım ki ceketimi dolabına
Girerken kapının eşiğinde çıkarmadım yokluğunu...
Kim bilir ne halde, bıraktığım gülüşün?
Ve kışın kar düşerdi upuzun saçlarına...

Galiba ben seni...
Hadi, usulca çıkar elbiseni
Göm çıplak yüzünü avuçlarıma...
Neden susmadım ki senin çığlıklarına?
Kaçarken saklamadım boynumda nefesini...

Galiba ben seni...
Ne çok ihanetti kim bilir hatırlamak
Ne çok hatıra yoktu çünkü zulamda
Bir de çocukluğumu çalmışlardı zamansız
Büyüdüm yanık türkülere sarılarak...

Galiba ben seni...
Bir tek sana anlattım kaldırım ayazını
Neden saklanmadım ki hiç senin kuytuna
Yorulup gözlerine bir sigara yakmadım?
Belki bölüşürdük iklimin baharını, yazını...

Galiba ben seni...
Bin gülüşe değişmem bir gözyaşını
Bunu da yazdım duvara şehir kanadı
Neden çekip vurmadım ki sokağını ulu orta!
Giderdin belki bana alıp başını...

Galiba ben seni...
Bak, yine dudağımda kan izi
Desem, üşür mevsimi celladın
Neden ağzındaki tadı öpmedim ki?
Şimdi kim bağışlar gölgemi ağlatan şerefsizi?

Galiba... Galiba ben seni...
Riyakar yakarışlar yükselirken Arş’a
Her yoksula bir avuç bomba düşerken
Kahkahalar beş geçerken amansız hüznü
Unutmadım... Bağışla....