M.M YILDIRIM öznesinde tüm şehitlerimize ithaftır. Kürşad şimdi on sekiz yaşında..

Bu şehrin
Sokaklarıda iki yüzlü
İnsanları gibi gülüm
Sizin semte kar yağarken
Burala kan yağdı
Size neşe getiren bulut
Bize zulüm getirdi
O zulüm ki, bizi bizde bitirdi..
Sorma
Kim/Nerede/Nasıl?
Hele anlatayımda
Dinle usul usul...
Önce anasının rahmine
Piç düşmüş bir cenin
Haykırdı
"Kahrolsun devlet / Yaşasın Lenin"
Sonra pusu kurdu
Varoşlarda dirilen leşler
Ve ölüm kustu
Hain ellerde kaleşler
Derken gecenin
Çiçek bozuğu yüzü
Göründü aşikar
Baktım
Çakallar avcı olmuş
Aslanlar şikar
Tarih on bir Mart doksan sekiz
Gecenin karanlığında yalnız
Hain saldırı da tekiz
Yirmi üç elli beşi gösterirken vakit
Kalleş böğrüne gecenin
Hançer gibi saplandı otuz yedi kurşun
Başıboş çığlıklar yankılandı
Slogan yazılı gecekondu duvarlarında
Ve çok uzaklarda bir ocak söndü
Bir yıldız kaydı
Bir yürek yandı
Önce
Ak alından süzüldü
Tertemiz kan...
Çaresiz toprağa düştü
Candan özge bir can
Soldu bir gül
Kırıldı bir fidan
Gönlü sevgi dolu
Yolu şehitlerin yolu
Yüreği Anadolu
Gözleri kan
Yumrukları dağ
Yüreği vatan
Radyolar söylemedi adını
Gazeteler yazmadı
Ölen hain, bölücü olsa idi
Günlerce yazarlardı o iti
Öyle ya
Hücre evi basılırsa;
Yargısız infaz... vahşet
Puntolar iri,
Sekiz sütuna manşet
Oysa baskın yiyen şimdi polis
Değer mi hiç yazmaya
Kalemler vicdansız, duygular hapis
...
Dedim ya gülüm
Bu şehrin
Sokakları da iki yüzlü..
İnsanları gibi..
...
O şehit
O uçmağa vardı
Ruhu şâd
Şimdi ondan arta kalan
Kutlu bir kavga
Yazılmamış bir destan
Ve öç almaya yeminli bir evlat
Bir avdet..
Bir Alp-Eren: Kür-ŞaD