Tam kırk bin kişinin ölümünden mesul, insanlık düşmanı bir caniyi "sayın"layanların, nazarımızda askerimizi mayınlayanlardan zerrece farkı yoktur. Bu şiiri 2002 yılında kaleme almışım. Bakış açımız aynıdır ve son nefesimize kadar da öyle kalacaktır. Kimi serok, kimi önder dese de bizdeki adı asla değişmez; nesebi gayr-i sahih ŞEREFSİZ!

Sen ki bakmadan gözlerindeki yaşa,
Kurşun attın, anaya, bacıya, gardaşa,
Kulak ver şimdi Erzurum’da dadaşa,

Her şehit bin öfke, yüreğimde hınç olur,
Türk’e kefen biçenin ölümü korkunç olur

Bin yetmiş birde Malazgirt’ten bu yana,
Türk adını kazıdık soylu bir destana,
Can sağ iken yurt vermeyiz düşmana,

Bütün dünya birleşse, karşımızda hiç olur,
Türk’e kefen biçenin ölümü korkunç olur

Kimi var hainlikte eşkiyayla yarışır,
Sırt çevirir askere, düşman ile karışır,
Sonra kürsüde, beşlik simit gibi kırışır,

Ben buna "smokinli terörist" desem suç olur,
Türk’e kefen biçenin ölümü korkunç olur

Ay-yıldız gökte hürriyetin simgesi,
Türkü söyler, gakkoşu, dadaşı, efesi,
Kös vurur mehter, duyulur Türk’ün sesi,

Ölüm şehadet bizde, yüreğimiz tunç olur,
Türk’e kefen biçenin ölümü korkunç olur

Birdir Türk’ün dileği, sevinci, tasası,
Her zaman, her yerde adalettir yasası,
Başka söze gerek yok, uzun lafın kısası,

Kanı kalleş olanın soyu elbet piç olur,
Türk’e kefen biçenin ölümü korkunç olur