ALKIŞ TUT HÜZÜN DOLU YÜREĞİMEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın * Senin için zorladım şiiri *
* Anlatamadılar diye gözlerini * * Küstürdüm tüm mısraları * * İmajları küstürdüm * * Şimdi sevdanın en ağrılı yerindeyim * Kızma senin resmini çizeceğim duvarlarıma Bırakıpta gitmenin hikayesini yazacağım Ağlayacak ardından tüm şiirlerim Neleri alıp götürdüğünü benden Bilmeyeceksin ki Ben zaten alışamadım yaprak dökümü akşamlara Alıştım mı ki sensiz gecelere zindanlara Sen tıpkı kış gibisin ! Buzdan heykeller dikiyorsun içime Şimdi saçaklardaki sarkıklar gibi yüreğim Sevdana donuk Böyle sözlere donmaz da ne olur ? Sevgiler böyle mi olur Kordan ateşler sanırdım yüreğimi Artık kime inanırsın... için buz ! Bir bardak buruk çay doldurdum O çay sözlerden sıcak bana Güneşin karlardan kaçtığı bu yere Sen hayalini bile unutursun getirmeye Gittin ya...bitti içimdeki ozan ağıtları Yarım bir yürekle yaşanmıyor Oysa biliyordun can damarım olduğunu Darılma yokluğuna yazılırsa öyküler Duyurabilrsem Üstüme üstüme gelen duvarları Alkış tut ; içimdeki hüzün dolu sokakları Sen adımladın... çiğnedin kaldırımlarımı Günay Koçak 24. 1. 2024 |