ölü nehirlere akarken gündüzün gözleri
sarhoş bir akşamın gözetiminde ağaçlar
kentin dul uğultularını içen karanlığın
pis ağzını ört sebastian


gözlerimi uykuya hazırla
mumları söndür pencereleri sıkı kapat
ayak altından çek sarı tekiri uyandırmasın
cam güzelini


posası çıkmış kırgın yamuk yumuk
eğilmiş bükülmüş yüreğimi mümkünse düzelt
birazdan çılgın duyguların geçit töreni var
klasik rahatlatıcı bir müzik aç mozart’tan olsun
sağ tarafımdaki boğazımın hıçkırık dağlarını sustur
hava karlı buzlu çok üşüyorum sebastian
yak şömineleri


sol tarafımsa
yangın yeri köze dönmüş konfor alanından çıkmış
savaş yeniği kasvet bulaşığı bahar artığı biçâre çaresizliğim
ah! korkunç suskunluğum


gün doğmadan beni uyandır sebastian
üstümü başımı silkele çeki düzen ver lepiska saçlarıma
yorgun omuzlarıma ince bir şal dudağıma pembe rujumu
kulağıma inci küpemi


sarmaşık gülleriyle
çevrili beyaz verandaya hazırla sıcak kahvemi oh!...
bu kadar keder yeter bir sonraki kabus dolu geceye kadar
haydi çabuk ol yüzümü okşayan ılık rüzgârlara ve doğan güneşe
akışkan zamana anlatacaklarım var


bak körpe avuçlarımda su damlası gibi yaşam
beni berrak günün kumral gülüşlerine
hazırla sebastian


gözlerim bir çift nazlı kumru kuşu...




ayşe uçar
23012024
06:35