Susma, sen sakın susma
Sen susarsan,
içimdeki bütün çocuklar ölür
İnşa ettiğim dünya başıma yıkılır
Umut kırıntıları kalmaz
Derin yalnızlıklara gömülürüm
Aşka inancım biter tümden

Susma, sen sakın susma
Sen susarsan,
Bahçedemdeki güller solar
Bütün faşistler ayaklanır
İnkar ederler sevdayı, aşkı
Nefreti içer tüm çocuklar
Bölücüklükle suçlanır sevdalılar

Susma, sen sakın susma
Sen susarsan,
Afaroz ederler yürek tahtımı
Çaresiz kalırım cesaretim kırılır
Eylem yapamam çığlık çığlığa
Söküp atamam zulmün ihanetini
Vaz geçerim şiir yazmaktan

Susma, sen sakın susma
Sen susarsan,
Bir daha devrim olmaz
Savaş başlar, barış olmaz
Sevgi biter, nefret başlar
Yetim kalır tüm çocuklar
Yıkılır inşa edilen o kentler
Enkaza döner yapıtlarım

Susma, sen sakın susma
Sen susarsan,
Siyaha boyanır yaşamak
Yüzümdeki gülüşler solar
Üşür düşümde duran auran
Küser içinde taşıdığın ben
Küle döner şu yalan dünya
Köprüsü kırılır, bölünür yer-gök

Susma, sen sakın susma
Sen susarsan,
Güneş doğmaz üstüme
Al yanaklı çocuklar gülmez
Suskunluğuna gömme beni
İşgal et kalbimi ve zihnimi
Ele geçir bütün benliğimi
Hapset göz bebeklerimi
Şakağıma daya aşkını
Tirteremesin kalbimi tutan elin

Susma, sen sakın susma,
Sen susarsan,
Herşey karanlıkta kalır, devrim olmaz...
Barış için direten diller susar
Bir daha aşka inancım kalmaz.
Bütün yetim çocuklar evsiz kalır.
Ben, önce kendime sonra sana
Sonra da herkese küserim....
Artık beni, ben bile tanıyamaz olur...

22.11.2023