EY, MUHTEREM YALNIZLIĞIM...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir düş iklimi: düşlemsel bir eksen içine düşülesi mevsimin gideri güttüğü kadar ömrü güdülerin yitip gittiği bir zemheri. Telaşla yaşarken ve örerken hayalleri Gerçeklerin sihrinde şehla gözlerinde günün Geceye damga vuran değil mi ki hüzün… Ey, muhterem yalnızlığım: Sensin sen: En tezat iklim Ruhumun duvarlarından sızar gülüşün Zemheride asılı bir resim gibi Recim edilen özlemim Öznemle varım ben Özgüvenim taşkın ve şaşkın Bir gün batımında solan hevesi Semiren hüzün Şahikası ömrün İçgüdüsel bir haykırış Solan tebessümlerdeki o bekleyişim İmge tezgâhından Arakladığım bir sözcük İnzivada ömür ihbarı ölümün Kıyama her durduğumda Yanar yüreğim Aşkın ateşinde Közünde sevginin Kordan bir lahit Belki bir lanet Üstün körü yaşayanlara delalet Bu insanlığa ve sevgiye duyduğum hasret Meali yok yine varlığın Seken yüreğimden sarkıttığım Gelişigüzel yaşamamak adına Savım ve sanrım ve her sancılandığım Gün batımı Ruhun kuytusu Acının ebabili Açamadığım bir kutu misali Söyleyemediklerimi İhbar ettiğim bir şiirin ikbali Sahi çıkar mıyım yarına? Açmazlarda solar mıyım yeniden Sömürülen sevginin kan kusan mealinden Değer miydi sahiden de ölmeye? Delişmen rüzgârın üşüttüğü ne ki? Üşümediğim kadar buz kesti keseli Yüreğin kayıtsız sicili Bir damga Bir mühür Ürperen içim Uleması hiçliğimin Ulak bildiğim kadar hüznün ve kalemin Şeceresine kayıtlı bir isim gibi İhbar ettiğim içimin ıssızlığı Işıyan gözlerinde yarının Üşüyen yüreğinde dünde kalanların Miski amber kokan anne sesinden Yok da ötesi Yokluğun hicrinde Yeniden doğabilmenin müjdesi Saklı elbet Allah katında Gözümden sakındığım o cennet ki Anaç yüreğinde sevginin Değere binmedi gitti içimdeki yetim Ayrı gayrı düştüğüm Bir mim gibi Bir sihir Bir takı Bir toka Aslında devasa bir rozet iken takılı yakama Annemin sevgisinin üstüne Tanımadığım ne varsa Peşimde koşan bir tazı gibi Nabzını alamadığım günün ihbarı Sahiden de böyle mi olmalıydı? Yalnızlığın dik yokuşunda Sürmanşet hüznün balçığında Bir güneş gibi parlasam ne ki? Arı ruhumun Ar bildiğim sevgi denen tutkunun Sevabı yalnızlığın Kimse nifak sokan Kimliğimden arda kalan Bir ünlem gibi Ünlerken rengimi Beyaz ve masum kalabilmenin tüm gayreti Yeter ki kabul bulsun Allah katında… |