SORAMAZ OLDUM
Hapsettim kendimi kendi dünyama,
Kendimi kendimden soramaz oldum. Dermansız kederler çöktü bünyeme, Açıldı yaralar saramaz oldum. Ümitsiz tarlada sevda kazarım, Aşkın ummanında boşa yüzerim, Bir güzele mecnun oldum gezerim, Evimde barkımda duramaz oldum. Dağın doruğunda çiçekli dalda, Gönül Leyla’sını bulur mu çölde, Kopardığım gülde baktığım falda, Ondan başkasını göremez oldum. Yar kalbini toprak sandım taş çıktı, Bulutlardan ümit sağdım boş çıktı, Kollarıma bir kez geldi düş çıktı, Toz pembe hayaller kuramaz oldum. Gülmeyi unuttum yaşamak haram, Divane gezerim sızılar yaram, Korkarım açılacak aklımla aram, Sonumu hayıra yoramaz oldum. 20.01.2024 Fatih Coşgun |