BEN AĞLADIM İSTANBUL AĞLADI

Ben ağladım istanbul ağladı
Gök kubbe de hüzün bende hüzün
Bir şimşekle dökecek gök kubbe
Ben ise sebepsiz
Ağlar
Istanbul ağlar ben ağlarım
Isız sokaklar da hüzün
Kimi sokaklarda ise düğün
Kalabalık arasında yalnızlığım
Kim bilir belkide benim fazlalığım
Ağlayan istanbulun bulutları
İşte bendeki göz yaşlarım
Karma karışık ıstanbul sokakları
Depremlere gebe benim Halim
Bir fırtına ha koptu kopacak
Bir şimşek çakmasına istanbul ağlayacak
Sebepsiz göz yaşlarım istanbula karışacak
Istanbul ağladı ben ağladım

Eyüp Sultan da hüzünlü secdeler
El acmış ben günahkarda dilenmeler
Ruhumun derinliklerinde bir yalvarış
Vuslat son durağa hüzünlü varış
Peşi sıra yalvarış ve istemeler
Askın muamması ile kıvranmam
Secdegahım sen göz yasları ile
Istanbul ağladı ben ağladım
Rahmetini döken gök kubbeden ağlamalar
Can derken canandan gelen ses
Sabır sabır sabır
Ve istanbul ağladı ben ağladım

Utandım bir ara Halim’den
Serden geçti Halim Halim’den
Isyan olmasın ey sevgili sen anlarsın Halim’den
Acsın gökkubede güneş gülsün
Ruhundan kopan parça bende artık görsün
Bitsin dünyada ömür ebedi yARı görsün
Vuslat Yasinlerle başlasın Yasinlerle sürsün
Ilk adımda beyaz gelinlikle yürüsün
Burak olsun tabut bu beden ask ile yürüsün
Istanbul gülsün günahkar yakup gülsün