İnsan
Topraklar da yozlaşmış insanlar gibi
Kalpler kırık ve çorak Ruhlar ölü ve savruk... Yüzlere düşen sitemli tebessümler Artık hepsi yalan ve yitik İnsanlar gibi bitik... Adı Aşk... Şehirler arası fuhuşlar Saklı olanı aşikar etme sevdası Nefis uğruna verilen vaadler Alınan veballer Olmayan şerefin üstüne edilen yeminler Bilerek Kananlar Kandırılanlar ve kandıranlar Seksüel fantazi peşinde koşanlar Çizdiği portrede Müslüman görünenler İnanalar ve inanmayanlar Aşağılıkça şantaj yapanlar Maskelerle dolaşanlar Ve yanında uyuduğu helalinden kaçanlar Haram olana delice şiirler yazanlar İnsan insana bu kadar mı zulüm eder Şu Dünyayı ebedimi zanneder Oysa bir gölge gibi gelip geçer Yaptığın sana kar kalmaz Allahtan korkan biraz hayya eder Yeter bu rezillik gün gelir hepsi biter O mağrifet diye saydıkların Hesap gününde boynunu büker. Sözüm ortayadır nasibi olan alır Unutma kulun hakkı kulda kalır Yer yarılır kabirler açılır Anadan üryan mahşere kalkılır Feryatlar figanlar nafile boşadır Ey... İnsan seni kurtaracak ancak İmandır Selçuk Korkmaz 16/01/24 |
Şiiri okuyunca unuttuğum bir gerçeği hatırladığım . Acınacak bir halde olduğumuz gerçeğini....
Güzel ve ders veren bir tevafukdu.
Yüreğinize ve emeğinize saygımla...