SEN
SEN
Yüreğime ateşi yakıp Küllerimi savuran. Sana kül olduysam Ayazım ele kış olur Gözümden uzak olsan da Yüreğimde yanan korsun. Aşkın iğnesiyle nakış nakış işlediğimsin. İstesen de söküp atamazsın. Sen bu yüreğe düşen sevdamın kuyusu Züleyha’nın Yusuf’u Zindanların karanlığı Yeminlerin firari hüznü, Kokusunu Ravzâ_i Mutahharadan almış Aşk’a hicret etmişim Secdelerimde duamsın. Yalnızca kaleme aldığım şiirimsin Yüreğim bir kere alev aldı Külde sen Kor ateşlerde yanan ben İğneyle nakış nakış İsmini yüreğime işleyen ben. Habibe Dirican |