Gölge
Sen hep benim yanımdaydın
Bir de kadim yoldaş gölgem Geceleri rüyamdaydın Gündüz nöbet tuttu gölgem Siluetin baş köşede Ufkumda bir resmin durur Hem hüzünde hem neş’ede Ruhun gelip beni bulur Güneş gibi ışıt biraz Kayıp gölgem çıkagelsin Çekip gitsen ruhum ayaz Gitme hep kal dîl şenlensin Hayat zaten bir gölgedir Işık yitse gölge biter Aşk ilahi bir simgedir Layık olan yere gider Görünmeyen gölgen benim Gündüz bende gece demde Sana ram olmuş bedenim Ruhum ise zaten"bende" Bende: Esir/Köle İbrahim Taşdemir |