BİLMECE
Şiirlere destandı bitmeyen yalnızlığım
Kaç satır karaladım bilmem Kifayetsiz kelimelerde Çıkmaz sokaklar gibiyim Bir yanım hüzün Bir yanım yalnızlık Kokar her satırda İçimde kopan fırtınalar misali Karamsarlığın en dibine düştüm Sonu yoktu yalnızlığın Şu uçsuz bucaksız dünyada Her hali ayrı bir zulüm Nefessiz ve sessiz Kalmanın adıydı belkide ölüm Viran olmuş şehirler gibi Tek başıma çaresiz Söndü dünyamda ışık saçan güneş Karanlık sokaklara sığınmış Yetim kalmış çocuklar gibi Sessiz sedasız sustum sadece Anladım ki Yaşamak çözülemeyen Bir bilmece... Kaynarcalı (ÖzkanDemir) |
Saygılarımla.