YALNIZLIĞIMIN SESİ
Bu şiir sizler için gelsin. Umarım beğenirsiniz
YALNIZLIĞIN SESİ Ruhumun Zayıflığını affet, Bir kuyu buldum İçine düştüm. Nasıl olduysa Bu ruh hali Galiba yalnızlığımın sesi Gözlerimin kenarına Düşen ışıklardan Bile habersizim, Tat ve koku duyum Birbirine karışmış. Aklım uzun ve derin Uykulara dalmıs. Aniden çıkan Korkularımı ise Bir türlü zaptedemiyorum. Nefesimin çılgınlığı Damarlarımda patlıyor sanki Kimi zaman Gözlerime düşen buharsı Yaratılarla boğuşuyorum Kimi zaman tüylerimi Diken, diken eden Asi itirazlarımla, Yani akıbetini Hiç bilmediğim Bir karanlığın Yalnızlığındayım. Hayatı sevgiyle Hecelemekten Vazgeçtim artık, İyi ve güzel Yaşıyormuşçasının Çabasından da Çok uzağım, Çünkü bütün Duygularım hergün Biraz daha afallandı. Umut veren insanlığın Zincirini kırdım Artık gök gürültüsü Ve şimşeğim Olasılığın dayandığı Bütün ihtimallerinse Düsmanı Öfkesi agzına açılmıs Bir nefretle haykıyorum Kendine nitelik kazandırmayan İnsanlar bu hayatın daima Karanlığı ve mezarı Olmuştur Ve hala Hazin bir merakla Sizleri izlemeye Devam ediyorum Ey ! asalet fukarası Cinayet erbabı Hain cellatlar ordusu... Nevzat TAŞKIRAN |
Sizin yazım oldukça sade ,gösterişten uzak ve yalın ve de sondaki vurgusuyla hoş.
Ama siz "Yalnızlık " temalı bir şiir ele alırsanız güncel hayattan ölüme doğru ,maziden geleceğe ve de aradaki insani hallere değin geniş bir yazımda okuyucuya işlediğiniz merkez temelli konuyu yaşatmak mısralarda o ruh canlanmak zorunda.
Bunu yaparken okuyucuyu zorlayabilir , vurguyla tamlamaları tam bir bütün içerisinde akışla suna bilirsiniz.
Sİz de yalın ,sade bir anlatım yüzeyden derine inme olgusu var.
Size önerim okuyucuya zorlanma imkanı verin.
Varsın şiiriniz soru işaretleriyle taşsın.
Şiiriniz anlaşılmakta zorlansın ama okuyucu şiirde kaybolsun , gözünü alamasın.
Yalnızlık işlenmesi basit gibi görünür ama en yaygın şiir konusu olmasında içerisine gece, hatta ölümü bile işleyebileceğiniz en muhteşem yazım şekillerinden.
Yani konunun içeriğinin sınırı yok.
Tebrikler...