Savaş Çocukları
Günahsız, taze
Ve masum bakışlı Çığlıklar içinde solan kardelenler Bir yanağı kan izleri Bir yanağı annesinin son öpücük izi. Ölüm sessizliğidir Bombalardan geriye kalan Bombalar yüreklerde patlar her şeyden önce Ve her şeyden önce çocuklar oyunsuz kalır, Caddeler sessiz... Paramparça bedenler Yara bere içinde çocuklar Tek kollu, tek ayaklı, tek gözlü Yarım hayat Yarım ölümdür yaşanan Ve en umulmaz işkence kamplarında ölürler. Savaş çocukları Ölüm, günleri geride bırakır Tükene tükene ölür Ölür, kimse görmez. Ölür, kimse duymak istemez. Ölür sessiz sedasız Ve onlar öldükçe İnsanlık ölüyordu... |