Karadeniz'in hırçın kızı
Kızıldır saçlarının teninin rengi
Hiç kimse olamaz onun dengi Yüreğinde eksik olmaz sevgi Omzundadır onun evinin derdi Sarp dağlarda, rızkı için gezerdi Hiç kimseye minnet etmezdi Yerinde durmaz, horon teperdi Korku nedir onu hiç bilmezdi Karadeniz gibi hırçın hırçın eserdi Bakışları ile insanı ezip geçerdi Bir tokadı ile nefesleri keserdi Onun bileğini kimseler bükemezdi |