Kadına Adanan Resital
Ah kadın
Ne kara bahtın var Doğurdun, büyüttün Ölüme verdin yavrunu. Fidan boylu, Adamlığın ilk basamağında. Ağladın, yalnız sen kahroldun Yalnız sen gözyaşı ile suladın mezar güllerini. Çalıştın tarlalarda Toprak terinle susuzluğunu giderdi Sert dağlar elin bereketi ile yeşerdi Güneş seninle doğar, Seninle batardı Sıcakta, soğukta Sen direndin yaşama Ve sen hüzünlerde kazandın kavganı. Çamaşıra, bulaşığa işlersin sevdanı Öyle ağır, öyle bıkmadın Senelere inat Kahır deposu olur yüreğin Dayanırsın Ah kadın Hayat yükü sırtlanı. Bir parçam. Bir yılda üçyüzaltmışbeş günün kutlu olsun. |