HER NEFES SEN KOKARKEN
Seninle acı tatlı kendi halimizdeyiz
Nasıl gülmesin yüzüm bana böyle bakarken, Birbirini yansıtan duygu düzlemindeyiz Nasıl mutlu olmam ki, sen ruhuma akarken. Sevinçlerimiz aynı, aynı hayallerimiz Kaybolur birbirinde seven gönüllerimiz Savrulmaz uzaklara soğumaz küllerimiz Aşk denilen o ateş, bizi böyle yakarken. Deli fırtınaların ortasından geçeriz Beraber ağlar güler, hüzünleri içeriz Acıları sıralar en zorunu seçeriz Kader düğümlerini, boynumuza takarken. Rüzgar seninle eser kanatlarında taşır Gizlenir saçlarıma her bir telde dolaşır Sen yokken de gülüşün koşar bana ulaşır Nasıl çekmem içime, her nefes sen kokarken. |
onlar ağızdan laf alan değil, gönülden dert alan canlardır
maharet hayattan gün çalmak değil gününe hayat katmak
güzellik hayat katan ve yüreğe bahar getirenlerin varlığıdır