Kendime
Ve sonra içime hatta dışıma kapandım
Küsmek gibi birşey olsa gerek Bir çeşit olmayan hayat Hiç birşeyi kararında bırakamamak Ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim Zaten epeyce göçebe yaşadım Sadece iki valizim oldu Bir yığın insan tanıdım Kalabalık şehirler ve boş suratlar Ama hep yalnızdım Bir ben birde kendimdim hep En iyi dost bildiğim kendime sığ/ın/mışım ~ Evet çokta yalnız değilim aslında Lâkin çokça kalabalıkta değilim Dışım her ne kadar sükût olsada İçim limanını yakmış bir gemi Bu neyin kavgası, bu neyin tasası? Ürkek bir kuşun kanadında Bir varmış bir yokmuşlu masallarda Hep varmış hiç yokmuştum oysa Demir attım belkide yalnızlığa ~ Limanım yok yakalı çok oldu gemileri Gidiş kendime, dönüş kendime Kendim, yine kendimle |