Dönüş...
Giderken, "beni unutma olur mu?" dedin
Kendimi götürmeyi unuttum... Ayak izlerim kaldı mesela sokağında Gözümün değdiği duvar, yağmur Islak kaldırımlar... Şehrinin kokusu kaldı genzimde Hâlâ Nemli coğrafyanda gezinir parmaklarım Serseri bakışların aynı öfkeyle durur sızımda.. Sen, unutma dedin ya Bir türlü bulamadım kendimi sonra Soramadım adresimi, yurdumu senden başkasına... Kim?liğim yazmıyordu kimliğimde Adım harflerden ibaret, yaşım mevsimlerden Oysa sana bir bakışım, dokunuşum vardı Ki tek bir soluğun, bir mevsim kadardı.... Giderken, "beni unutma olur mu?" dedin Seni hiç unutmadım sevgili Hâlâ sen kokuyor üstüm başım Sözümü tuttum... |
Ama
Böyle dönüşle, o gidiş kesinlikle affedilir 😊
Her bir şiirine hayranim bilirsin☺️
Yine
Çok ustaca 👏
🌿☕