İSMİN LEBLERİM DE YUVARLANIYOR
yalnızlığımı yaşarken bu akşam vakti
anılar yığılıyor müjganlarıma dar anlarıma yığılıyor boşluklara uzanıyor ellerim ismin leblerim de yuvarlanıyor iliklerime işliyor sensizlik kahroluyorum bir yel peyda oluyor saçlarıma ümitlerim tel, tel oluyor hayalin dikiliyor karşıma bir şeyler düğümleniyor boğazıma hıçkırık krizine giriyorum buruk bir hüzün çöküyor içime unutmak istiyorum, unutamıyorum uyumak istiyorum, uyuyamıyorum ve sana hasret, sana meftun sancılar içinde kıvranıyorum |
Hüzünlerin sarmalında güzel bir şiir.
Kutlarım gönlünüzü.Saygıyla,esenlik dilerim.