Osman Can Abimiz
Arabama bindim çiftliğe vardım
Karşıdan göründü şeker abimiz Ne eder ne yapar yerinde gördüm Ağa olmuş şeker Osman abimiz. Baktım değneği var iki elinde Köpekleri yatır evin önünde Koyun kuzu meler keyfi yerinde Ağa olmuş şeker Osman abimiz. Karşıladı bizi candan gülerek Seslendi eşine Ayşe diyerek Yaktırdı sobayı dedi çay gerek Ağa olmuş şeker Osman abimiz. Ayşe bacım geldi yaktı sobayı Döktürdü ne varsa kurdu sofrayı Sobanın üstüne serdi yufkayı Ağa olmuş şeker Osman abimiz. Doldurdu demliği demledik çayı Koyulduk sohbete koyu mu koyu Eskilere daldık andıkça köyü Ağa olmuş şeker Osman abimiz. Sobada patates geldi sofraya Sıcak sıcak ezip dürdük yufkaya Bulanmış ağız da kondu ortaya Ağa olmuş şeker Osman abimiz. Ayrıldık çiftlikten ikindi sonu Dopdolu geçirdik böylece günü Unutmayız şeker abimiz seni Ağa olmuş şeker Osman abimiz. |
Hayat ne güzeldir,dostu olana.
Vefa,insan oğlunun en güzel erdemlerinden biri.Eski bir dostu aramak,hâl hatır sormak,bunu yapana iç huzuru veir,aranıp sorulana da,mutluluk.
Değerli şairim Hayrullah,artık sizi tanıyorum ve çok takdir ediyorum.Çünkü çok vefalı bir yüreğiniz var.Ne güzel bir haslet..
Kutluyorum sizi,bu güzel şiiri yazdıran yüreğinizi.Saygıyla,esenlik dilerim.