HER FİRAK BİR MUTLULUĞU ÖLDÜRMÜYOR
yüreğim yangın yeri bu akşam
mustarip bitişlerin eşiğindeyim mangalda yanan köze dönüyor gözümle seyrettiklerim hüzünler ne kadar da fütursuzlar biri biter bitmez diğeri sıra kapıyor bir şeyler ısırıyor beni merhem bulamıyorum kanayan yaralarıma yalnızlığımın alnından zulmün terleri dökülüyor geliver bir akşam vakti özlemlerimin solmadan yüz akı her firak bir mutluluğu öldürmüyor canların canı ama sürüm, sürüm süründürüyor yanı gülüşler eksiliyor ılgıt, ılgıt dudaklarımdan ve yokluğunun rengi griye boyanıyor suları çekiliyor deryaların aryaların ismi bile duyulmuyor |