Zamanı Bükünce.... Zamanı bükünce dogmatik kafa, Yuvarlandık toptan eski çağlara... "Ben"sizlik hükmünü ettikçe ifa, Düştük sürü, sürü "paslı" ağlara.... . Bastırdı buyruklar aklı, idraki, Susturdu "büyükler" fikri, merakı... Yurttaşlık düş oldu, kölelik vaki, Döndük ölülerden farksız sağlara... . Farklılık şer oldu, itaat ilke, Mit, masal anlata, anlata halka... Uygarlık şevkini yitirdi ülke, Kızıl kumlar doldu yeşil bağlara... . Dağdan şehre çoktan indi harami, Bağnazlar ganimet sayar haramı... Cazip gelir kader, kısmet kuramı, İnsanlık duygusu sığ dimağlara... . Taklit, kopya kaptı bilim arkını, Takmaz kimse cahil, ehil farkını... İşlek tutsun diye devlet çarkını, Bel bağlanır oldu sahte yağlara... . Marifet belledik yalan, dolanı, Koruyup kolladık "bizden" olanı... "Muhterem" addettik halkı böleni, Bakıp da siyasal, dinsel bağlara... . Saray tekrar ele geçirdi erki, Sağlanınca çağdaş normların terki... Şimdi, güzelim yurt öyle bir yer ki, Müzmin dertler döndü sıra dağlara... . Veli BOSTANCI (Ankara, 8 Aralık 2023) |