SESSİZCE GİTMELER
SESSİZCE GİTMELER
buluta hüzün yağmura mecal ayrılıklar adım adım uzaklaşır aşk göz gördüğünden sakınır kulak duyduğundan hissetmediyse yürek kendi yangınını içinde taşır görmediysen karanlığına doğan güneşi hatırla çocukluğunu havada mistik aşk kokusu derince solu sızlatsın burnunun tavan arasını sürgünse sürgün ta adem’den beri sıfır ile bir arası medcezirler tutar dengede dökerse gül yaprağını aymazlar var sen diken say dikenin asaleti gülden çektiklerimiz ise dilden ayazlar da açtırır çiçekleri mesela kasımpatı güneşte çiğdem ay karanlığa çekilince şebnem ve ben de sevmem sessizce gitmeleri Efkan ÖTGÜN |