Acının kaçıncı sayfasında kalmışım acaba?

Tüm sayfalar da birbirine benziyor

Sayfasını çeviriyorum Yaşanmışlıklarımın

O kadar çok altını çizdiğim hüzünlerim var ki..!

Okudukça sayfaları

Eşlik ediyor bana gözyaşlarım.

Hiç yarasız bir sayfa yok mu ya?

Hep bir kaybetmişlik, hep bir hüzün

Devamında artan gözyaşlarım

Eksiltili olmaya başlayan sözlerim...

Ben tarif edemiyorum ya içimdeki acıyı

Dayanamıyor anlatmaya yüreğim

Böylesine yara bere içindeyken

Son kullanma tarihi geçmişken merhemlerimin

Rüzgar olabildiğince ıssızlaştırırken uzaklara götürürken içimdeki iyiliği

Altında ezilirken gerçeklerin

Her hüznümde kollarıma bir çentik attım.

Aynaya her baktığımda sevdiklerimden izler görüyorum şimdi

Ne kadar çok hayal kırıklığım varmış be!

Ne kadar çok yıkmışlar beni be!

Ben diye bir şey kalmamış geriye.

Tanıyamıyorum kendimi

Hiç rastlayamıyorum bile kendime..



Tamamlanmamış bir şiir daha yazdım

Şiirlerim hep çırpınacak ama yarım kalacak.

Asla anlamayacaksınız beni.