Yıldızları demledim
Üşüyor üşüyorum yüreğimde bir tipi
Yıllardır çekiyorum, keder sarmalı ipi Büzüldüğüm köşede titriyorum bikesim Peşinden koşa koşa kan kokuyor nefesim Karanlığı beklerim ağaran her şafakla Yıllar varki küskünüm tek sırdaşım yatakla Gecenin tezgahına sararak hevesimi Sıcacık anılarla ördüm her nefesimi Dizdim hayallerine kederimi yasımı Göz yaşımla doldurdum baş ucumda tasımı Yıldızları demledim tasıma dolan sudan Gözlerimi ayırdım sensiz kalan uykudan Gönlümün hanesinde yalnız sen yaşa diye Ne bir anı bıraktım ne küçük bir hediye Sen hep yanımda durdun,hayali olsa bile Mücessem hale gelip karşımda geldin dile Şizofrenmi, bunakmı, bilmemki delimiyim Mil çekilmiş gözlerin dinmeyen selimiyim Odamın her köşesi seninle dolup taşar Öyle dolarki içim aklım mecmnunu aşar Belkısın tahtı gibi odama gelir odan Hayat iksiri çeksem o eyyubi kuyudan Rayihanı duyarım fersah fersah uzaktan Bu aşkın girdabında sevgi denen tuzaktan Sensiz olan her şeyi kökünden söküp attım Bu efsunlu alemde son kapıyı kapattım |
İçeriği, âhengi, derinliği ve zengin kâfiyesiyle dolu dolu bir şiir olmuş.
Takdîr ve hürmetlerimi sunarım.