DOLUNAY SUYUNU İÇTİĞİ GECE
geceyi bekler pergel bölge
ay’dan kırılmış ayna yüzün ter kokuyor sabahın sisi öpücükler yorgun dudak kenarına dolunay suyunu içtiği gece ürperti veren yanı başında eriyor metal yontular tutar mı kir-makinenin dişlisi direnç noktası ömrün ekseninde belki de bir yerlerde gün doğuyor dolunay suyunu içtiği gece sert sulara bırak bedenimizi patlayan vakitsiz mermi unut duyduğun sesi saklanan sevincin yankısız çığlığı dolunay suyunu içtiği gece boşluklarına dolunca zaman açelya bırakacağım yastığının kenarına ayak uçundan kalkıp gideceğim say ki bir ayrılık oyunu bu dolunay suyunu içtiği gece Hasan Taşçı |