Sarı gölgeler
Ateş ne ki külden geçtim
Geçtim alacalı bir düşten Süzülüyorken hüzün Gecenin eskizinden Nasıl uyurdum söyle Sen akıyorken gözlerimden Yorulmadı yağmalardan yağmur Kış döktü bütün yazlar Bir öksüz çocuk çığlık atıyor Hep aynı fotoğraf hep aynı resim İçim çekiliyor incecik bir şeritten Solgun bütün kareler Bir buruk özlem bir flu keder Kayıp parçasını arayıp bulamayan Bir can koptu canımdan Zaman ah zaman Yorgunlardık biz seninle Hemen şimdi geçmen lazım Soluğum lâl Tutukluyum bir nefese Çarmıha vursalardı ellerimi Acıtmazdı hiç bu kadar çivileri Kınanıyor son baharım Döküldü diye yapraklarım Ücralarda kaybolan gölgemedir bu matem Ufuksuz mavilik de olamasak da Gel hazanın sarısına Gel Razıysan deli fırtınalara |