Noksan Objesimgelerden, ayrıksılardan saydamlaşmış bir suskunluk buluyorum hayatı taşıyan kelimelerin gürültülü iksirinden süzülmüş bir suskunluk kor kırmızı bakışı yıldızlar makamında bekleten fakat hayır bu deniz bu çıplak yurt bildiğim esrik dil yıkıntılar arasından fışkıran hayat ve şu kadim bilgelik bir dudak kıvrımından bir çırpıda verilen hüküm çarparak dönüyor kör kuyuda parlayan bir avuç sarmaşığa yok yok ~ |
Duyumsattıklarıyla anlam dolu şiirinize tebrikler.
Saygılar, esenlikler.