BENİ BÖYLE KABUL ETAmacın değistirmekse Farkına varılmışlığın İntikamını mı Alıyorsun, Bu yana yatmış Yaşam gemisinin, Yönünü değistirmekle Niçin bu kadar Meşgulsün ki, İki parlayan Heykeli kendine Tanrı yapanların Cehenneminde Savrulmak her zaman zevk delisi İnsanlar için En büyük tutku olmuştur. Ve sen Düşlerime girmeyi Başaramayan güç Artık Bütün ürkek bakışlarımı Terk ediyorum. Çünkü Eğilip durmak, Aklımın o kutsal Katından çıktı. Tekmil verip Karanlığa gelinlik Giydirmekse benden düştü. O tuhaf düşüncelerin Ruhumun Gazabı olmadan, Ve seni yüceltenlerin Ellerinde erimeden, , Kavuşmalıyım inişin Ve gidişin gerçekleşeceği O talihsiz güne. Benim için Bahar işte bu demek, Ve Bitmeyen ahenk, Ve sonsuzluk türküsü, Al işte sana Yüreği Umut kokan bir Mutlu adam portresi, İçinde seni Bana dayatanların Olmadığı bir dünyada.... Nevzat TAŞKIRAN |