ISLAT DÜŞLERİNİ
Yum gözlerini
Tut nefesini Bir tutam karanlık çöksün Görmediğin Semadan Düşsün yüreğine yankısı Dipsiz bir kuyu gibi Kuş tüyü gibi uçup gitsin Bırak kendini ulu orta Kendi ışığına gömül Kamaştırsın gözlerini O mor uzaklar Maviyi demlesin alın kırışığı Saç ile sakal arasında Tut imkansızlığın iki ucundan Islat düşlerini Kendini köpük beyazlığına bırak Neşeler, tirşeler Hepsi yeniden doğsun O yoğun çırpınışta |