sen gittin ya hayatımdan
Sen gittin ya hayatımdan
Kal diyemedim ardından İçin için ağladı gözlerim Bardaktan boşalan su misali Ama yinede kal diyemedim sana Günler geçti ardından Dönüpte arkama gitme diyemedim Dilim tamam derken Kalbim yapma dedi defalarca Ama duyuramadım sesimi Sana zarar vermek vardı sonunda Her acıya dayanırdı da Buna dayanmazdı küçük yüreğim Sensizlik acıtırdı yüreğimi de Senin canının yanması bitirirdi beni Şimdi sen başka bir yerde Ben başka bir yerde İstemediğimiz şeyler yaşıyoruz ikimizde İkimizin de ayrı ayrı yanıyor canı Sonu yok biliyorum bu acının Hani hep yanımdaydın sevdiğim Her canım yandığında Her gözlerim dolduğunda Senin göğsüne yaslayıp öle dökecektim gözyaşlarımı Hiç dayanamazdın yüzümün asıklığına Kızardın güldürmek için elinden geleni yapardın Tabi dayanamazdım sana Ben gülerken gözlerimin içine bakardın Dakikalarca kıpırdamadan izlerdin Ama şimdi ne göğsüne yaslanıp ağlayabiliyorum Nede üzüldüğümde seni bulabiliyorum Sadece odam şahit yaşadıklarıma Yüzüm güldüğü için mutlu olduğumu sanıyor herkez Ama kimse bilmiyor içimdeki yangını Sensizliğimin acısını Bunu senin için yaptığımı Biliyorum sevdiğim ben üzgün olursam sende üzülüceksin Ama ben buna dayamam ki sevdiğim Bu yüzden mutluluk oyunu oynuyorum herkezden gizli Senden tek isteyim var sevdiğim Benim üzgün olduğum kadar sen mutlu ol |
Ne güzel yazmışsın yine şairem
Kalemine ve yüreğine sağlık... İlhamın bol; mutsuzluğun az olsun . . .