YÜRÜYORUM İŞTE — Düzenleme yapıldı

Yürüyorum yar,
Meçhul yolda meçhul benle.
Yürüyorum işte;
Yarı isyan, yarı mutluluk,
Bazen yalnızlığın pençesinde,
Bazense “sen”le,
Bazen “ben”le.

Kimi zaman zamanın içinde,
Kimi zaman zaman içimde.
Yürüyorum işte;
Uzun, ince bir menzilde,
Bazen yokuş yukarı,
Bazen yokuş aşağı.

Kimi zaman ateşlerin içinde,
Kimi zaman ateş içimde ;
Sonu olmayan sona varmadan
Mecnun misali yürüyorum,
Kum taneleri arasında leylasız,
Bazen aslımdan ayrı, bazen aslîsiz.

Yürüyorum işte;
Kâh yorgun, kâh bezgin,
Bazen eğri, bazen düzgün.
Kimi zaman boynu bükük,
Kimi zaman mahcup,
Kimi zaman mağrur.

Ve noktayı koydum:
Perişan eden o gurur…
Hep ayak bağı oldun;
Aslımdan ayırdın beni,
Leylama hasret koydun.

Attım seni ayak altına.
Neye yarar,
Bürünsen de som altına,
Sarrafa teslim olmadıktan sonra?

Kahrolası benlik!
Bensiz bir hicsin sen;
Ben ise sensiz…

Ya gel,
Birlikte yürüyelim Hakk’a;
Ya da bırak,
Ben gideyim Hakk’a…