* Kibritleniyor barut fıçısı yüreğim *
* Kimi zaman acıların avuçlarında *

Pencereme konmuyor üveyik kuşları
Kaskatı akşamları yürek kaslarım
Mısralarımın öksüzlüğü
Ve, okyanuslara karışması yaşlarımın

Ve, sensizken
Gözlerimde mor halkalar
Bilmem ki neden neden ?
Sen gittin diyedir biliyorum
Ayrılık şarkılarıdır içimi yakan
Zamanın bitiminde çok şey de istememiştim ki
Yalnız sen, yalnız aşkın
İki yüzlü dostlara inat
Tutmak istedim ellerinden
Oysa
Paslı bir çivi gibi söküp almak istediler yüreğimden seni

Çaresizim işte her gece böyle
Gözyaşlarım bir de ben
Yüreğimdeki senle
Kanayan gecenin içinde
Adını yazıyorum buğulu camlara
Adını
Kanadı kırık bir kuşun

Bak yine yağmurlu akşamlar
Hüzündür sol yanımın sokakları
Gelmedin diye
Zemheri soğuğuna tutulmuş içim titrek
Gökkuşağı renklerini arıyorum
Umudumuzun kaç zamandır
Ama yoksun !
Sana gülüşleri sakladım güneşle doğan
Gel !..

Günay Koçak