Gölgeler.... Yoruldum gölgelerle dövüşe dövüşe ben, Bütün yollar karanlık gözlerini yumana... Saygı duyarım amma her türlü görüşe ben, Arz dilleri anlamsız gökten medet umana... . Her insanın yüreği bir sebepten yaralı, Ve cevapsız sualler dağlar gibi sıralı... Manevi güçle diri tutmak için morali, Sahte, sahih demeden sığınırız imana... . Sürüyle güdülende gelişir mi irade, Kurban olur çobanın gösterdiği murada... Harcar bütün ömrünü dağda, kırda, merada, Şükrederek bulduğu kuru ota, samana... . İltimas, rüşvet tutar liyakatin elini, Dogmatik düşler büker hakikatin belini... Saklar halktan dinbazlar medeniyet yolunu, Hurafe rüzgarıyla katıp tozu dumana... . İtibar eden pek az rasyonel bilgilere, Yüzde yüz inanan çok misyoner algılara... Meydan okurcasına yaşayan olgulara, Yer yok taş kafalarda zerre kadar gümana... . Ne yazık ki eldeki malzeme çok budaklı, Bu az gibi, ustalar hep menfaat odaklı... Olmazla daha fazla boşa yormadan aklı, Saldım umutlarımı akıp giden zamana... . Kendini bilmeyenler elden buyruk alıyor, Şevkle şeyhe, ağaya, beye kuyruk oluyor... Baktım, konuşan eşten, dosttan ayrı kalıyor, Çektim akıl gemimi sabır denen limana... . Veli BOSTANCI (Ankara, 11 Kasım 2023) |