DÖNDÜ GELİN
Oturmuş da mintan yamar
Bizim oralıdır Döndü Gelin Ev dağınık, etraf tarumar Suya gider Döndü Gelin Gün doğmadan Döndü doğar Ne kapıya ne bacaya sığar Gök yarılmış, yağmur yağar Bahçe sular Döndü Gelin Fistan giymiş elli beden Ahıra gider sekerekten Körpe danayı ödütlemeden İnek sağar Döndü Gelin Hab dönecek çubuk nerde İnekler soğulmuş bir de Ev süpürülecek, sofra yerde Tuluk yayar Döndü Gelin Döndü, yirmi dört yaşında Şehir, hayalinde düşünde Kışın, zemherinin başında Tezek vurur Döndü Gelin Gelin değil, sanki kelebek Madımak toplar öbek, öbek Daha ortada yokken bebek Höllük eler Döndü Gelin Herkesi kendi gibi sanır Cümle âlem onu tanır Yürüyorken yer sallanır Çok kibardır Döndü Gelin Hidayet GEDİK |