DERİN YARAKalbimde ki sızının derin uykusundayım İçime sinmiş kokun tende kaldı sevgili Gittiğin günden beri hüznün kuyusundayım Açtığın derin yara bende kaldı sevgili Menekşe lale sümbül, gülüm soldu açmıyor Kader denen yazgıyı insanoğlu seçmiyor Ne yapsam da nafile gönlüme söz geçmiyor Ne yazık ki yüreğim sende kaldı sevgili Madem ki gidecektin neden ruhuma daldın Sen bir gönül hırsızı sen beni benden çaldın Bende umuda dair ne var ne yoksa aldın Mutluluğun hayali dünde kaldı sevgili Gözümden düşen yaşlar sel gibi taşıyorken İçimde fırtınalar gittikçe cosuyorken İhanet acısını ben böyle yaşıyorken Bunun suçu günahı kimde kaldı sevgili... Gülseren MORKAN |