Meczup düşler haresi:
Acının hanesinde saklı hayaletler nasıl ki
Mevsimin ibaresidir şiir ve şairin yüreğinde
Kaf dağında saklı yarınlar
Hayat ki dinmez hengâmesi
Beylik değildir hüzün
Beynamaz gölgelere okunan lanetin idamesi
Ansızın vuku bulacaktır da Rabbin Adaleti

Mevsimlerdir devşirmen
Meali kâh ölüm kâh sevgi kâh sitem
Delik ceplerinden göğün
Dökülen yıldızlar kadar parlak
Aşkın ikamesi
Sözcükler yosun tutsa da
Şairin acıyla demlenir kuş yüreği
Kurşun ağırlığında hava
Devasa sanrılarda saklı bilumum yara

Vardiyası dinmez ki güzün
Verandadan sökün eden hüznün
Bakiyesi saklıdır şiirde
Şiirse saklı en derinde
Hele ki dibi de gördü mü şair…

Uçuşur etekleri
Uç uç böceğidir kimi imge
Kul köle olmadan ahvaline
Dergâhında tutar
Yasını şair
Tutar da bir elinden Rabbi
Rüzgâr
Savurduğu kadar gökten dökülen yıldızları
Yâdı şairin yareni mısralar
Yakut gözlerinde sevdanın aralıksız hayatı hicveder

Hicretinde yangın
Hin dolu hislerle kâfirler
Bodoslama yağmalar
Hayallerin neferi o kıyam ki
Her kıyıldığında içi
Bilinmeze gark eder sözcükler
Gak gurk etmeden söner fener
Lakin fısıltılar dinmez

Leyli hüznünde şairin
Dağınıktır nasıl da yüreği
Kibrin zafiyeti melun gölgeler
Şairse bir başına lakin başı dimdik ayakta
Hasbıhal ettiği melekler
İnzivada geçen ömrün son demi
Sorgu sual peşinde mevsim
Sararan yaprakların uçuşan yankısı
Hali hazırda basmaya kılamaz şair yaprağın
Canına sadık can özünde şiir
Ve muktedir
Olandır yüce Rabbi

Her yaprağın hikâyesi başkadır
Şairin ufkunda saklı yaşlarıdır
Yası dinse de yasa bildiği kadar
Sevgiyi sunar evrene altın tepside
Şahit olan Huda
Şiarı aşk ve her kıyama durduğunda
Varsın olsun kıyamet alameti
Yalnızlığı çaldığı kadar ömründen
Yalan bilmez doğrudur yönü peşinde
İlahi Adaletin

Sarnıcında hüzün
Sanrısında ölgün yüzü mevsimin
Kasımpatılar sunar Kasım
Kasıntısız kayıtsız
Kaile alınmasa da o küçük yüreği
Nasıl da kanidir evren
Şairin şerh düştüğü her dize matem dolu olsa da
Mahreminden ötesi yoktur yolunda
Saf tuttuğu asalet ve adalet
Metruk düzenin hibe ettiği bir esaret

Tutuşan dizelerine sarılır
Sarmalında duyguların
Ters lale gibi bir solar bir açılır
Açamadığı onca kapı
Aymazlığında yalnızlığın
Sır küpü ruhunda saklı
Nice acı alır şairi kendinden
Şair çoktan razı vazgeçmeye kendinden
Lakin son söz henüz söylenmeden…

Sabra delalet
Aşk iken içindeki zarafet
Asasıdır kalem
Kelamın yittiği her gün
Şiirlerle yol aldığı o dem
Dilemması yüreğin
Devasa bir kilittir
Şairi men eden ömürden
Onca hüzne mahal verse de şiirler
Kasveti dağılır ansızın
Hükümlerse verilen
Hükümranlığında İlahi Adaletin
Hümayunudur ne de olsa sevgi evrenin…