VARLIĞINA SEVDİM! YOKLUĞUNA Üzüldüm!
Canım sensizlik canıma tak etti.
Nefes almak için yokluğuna sığınıyorum... Sensizlik acı veriyor bana... Hayat bana anlamsız... Yaşam gereksiz geliyor... Bazen, belli belirsiz gülümsemeler... Ve öylesine bir iki tebessümden başka... İçimden hiç birşey yapmak gelmiyor... Çünkü, keder denilen yazıya... alnımdaki çizgiye kızdım... Saçımdaki çoğalan aktarımı saydım... Gece sensiz uykusuz nöbetlerimde... Bazen nefes almak için odamın penceresini aramıyorum... Bazen maziye dalıp, anılarımı aralıyorum... Belki, bir tutam kokunu alırım diye... O an, eski bir şarkı dilime dolanır... Özlem ve hasret kokan... Seni bana hasret bırakan geceye kızarım... Dinçer Dayı |