Tutuştu ehli-salip Cehennem ateşiyle.
Saldırıyor mazluma misli-misli eşiyle.
Uğraşıyor mazlumların soykırım işiyle.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.

Dünyanın cazibesi gözlerini kör etti.
Bir küçücük kıvılcım yanmalarına yetti.
Oysa ki samimiyet inananlara yetti.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.

Tutuşturdu geceyi atan tanın sahibi.
Göründü dünya denen derin dehlizin dibi.
Mukaddesatı çiğner inanıyormuş gibi.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.

En kesif belaları Siyonistler taşıdı.
İnançlının amacı iman idi, aş idi.
Masumların-çocukların yürekleri üşüdü.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.

Ey İsrail zulmüyle yanıp yıkılan Gazze!
Haçlı’nın fosforuyla misket misket delinen!
Cereyan eden malum ve dünyaca bilinen.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.

Tutulan tüm yolları açar yürekten iman.
Tutuşu verir deniz patlatılırsa liman.
Dinler arası diyalog esmiyor ılıman.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.

Oysa benzeri çoktu görülen bu zulümün.
Şahitleri kör baktı unuttu son bölümün.
Dibi göründü artık biriken kan gölünün.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.

Dünya denen çirkin şey esasında bir kubur.
İster toplu ister tek ömrün sonudur kabir.
Huvel Baki yalınız ,rüya hayırla tabir.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.

Ey insanlık kıyam et, boz düşmanın hilesin!
Mazlumun göz yaşını şefkatinle silesin.
Pazarlık ile değil adaletle gelesin.
Yanmadan karanlıklar dağılmıyor bilesin.


Emine Balı Oğuz