CİHAN'IM
Divriği diyarı, çamşıhı köyü
Ehlibeyt okuna gerilir yayı Tatlı dil güleryüz en güzel huyu Kovanda petektir,baldır cihan’ım . Eğerse başını, saygıdan eğer İnsana insanca dokunur, değer Annesi bir cevher doğurmuş meğer Tevazu sahibi kuldur cihan’ım . Mahsuni şerif’in aldığı demdir Abdullah papur’un düştüğü damdır Pir sultan abdal’ın girdiği cemdir Hüzünlü duygulu haldir cihan’ım . HAKK’ın üflediği ne güzel cansın Sazının telinde beyitler yansın Öyle aşkla çal ki ,aşık utansın Türküden türküye, seldir cihan’ım. Gönlü çöl olana her yer kurudur Türküsü olmayan balsız arıdır Türküler gönülün yanan harıdır Deyişten deyişe küldür cihan’ım. Ruhdaki avazı telden dinletir Huşuyla sazını çalar inletir Bizlerin halini bize anlatır Perdeden perdeye, dildir cihan’ım. Cihana yakışır, cihan gibi er Büyüktür bendeki,kapladığı yer Neşet ertaş gibi dosta kıymet ver Gönülden gönüle yoldur cihan’ım. |