PİRÂYE
Ben Pirâye,
yüreği cılız bir serçenin kanatlarına ürkekçe saklandım, sana baktıkça sen oldum çölünden kaçamadım... sen! deli mavinin en sinsiliğinde bıçak sırtı bakışlarına teslim olduğum Nâzım’ım! şiirlerinin her yudumunda AŞK’ının zehrine boyandığım. padişahım oldun şâh’ım, gönül sarayım, kalemin hece hece gözlerime miller çektikçe kor oldu canımdan öte canım. ah sözlerinin gözlerinin mühründe güzelleştiğim deniz bakışlım! yüreğinin otağına bıraktığım sevdamın ölü şehr’inde şimdi yerle yeksanım. Nâzım’ca yazılmış şiirlerin en şahanesiydim, dudağının kenarında kıvrılan mısraydım, bir dilberin bakışına kandığın o yerde kaldırıldı ölü şiire bulanmış naaşım... kalemlerin intihar kokan beyitlerinde alaz alaz can verdi Nâzım’ım...! |