AşağıyaHiçbir bayramı kutlamadım doyasıya Sonrası hüzün Hiçbir sevgiliyi beklemedim nihayetine Sonrası ölüm Hiçbir Tanrıyı da bulamadım Öncesi karanlıktır ne de olsa Tapındım bir müddet Gereksizliğine doyunca sustum Susmuş halim böyle Sonra bayramları da unuttum Sevgilileri ve Tanrıyı da Kurban ettim zihnimi ve gönlümü Kansız derisiz kemiksiz bir adak adadım Ne bıçak aradım ne hançer ne de orak Ruhsuz bir diyarda açtım sonra gözlerimi Zihinsiz hayaller ülkesinde Ben de geçmişi ve geleceği kutladım Şimdiyle asla olmadı belki de işim Kendimi kandırdım durmadan Kalabalıkların sırtına binemedim bir türlü Genelde ayaklarını izledim Sonsuz ayakların sonsuz yollarında Ne ufuktur beni cezbediyor artık Ne de eziliyorum başların üzerinde Kanat takmışım işte tam da şimdi Elimde kâğıttan bir uçak İki kanatlıyız şimdi işte O uçuyor ben uçuyorum Arada bir talih vursun diye başlarına Anlarsınız işte Aşağıya hep aşağıya …. |
Ve çark, onların güdümünde...
Yine derin, manidar ve kaliteli...
Saygılar kaleminize ve size.