* Kapkara bulutlar sardı dünyamı *
* Rüzgarlar esiyor doludizgin şimdi sokaklarda *
* Fırtınaya mahkum *
* Sonbahar ayrılıkları uçuşuyor ortalıklarda *
* Sürüklenmeye mahkum *

Ve geceyi soludu yalnızlığım
Mısralarımda anılarım paramparça
Sensizliğim çekilmez biliyorum
Beni sensizliğime bırakma gel !
Birer soluk gibi soluyor yıldızlar
Zaman duruyor
Gecenin mor çiçekli göklerinde
Ne yapsamda, nereye baksam gözlerin duruyor
Yüreğimin her köşesinde

Sayamadım gittiğinden beri
Aylar mı, yıllar mı, asırlar mı geçti
Mevsimler silindi gözlerimden hepten
İşte bir tek ayrılık yüklü sonbahar
Sen de bilirim saymaktasın geçmeyen günlerini
Bırak düşünme artık, bitecek bu ayrılığın
Ne çözülür ki ağlamakla
Aylarca katık ettim sabrımı gözyaşlarıma
İsyanlarla, şu ayrılık şarkılarına

Hıçkıran yüreğimin şarkısı bu duyduğun
Görüyor musun simsiyah akşamlarım
Gözlerini nasıl unutamıyor gözlerim
Bir tek mevsime sığındı ayrılıklar
Gözlerim acıyor, ellerim, sensiz yüreğim

Tanıyamıyorum gözlerimi
Hep böyle miydi bu aynalar
Hüzün yağmurları indiğini camlardan
Bilmiyordum
Kim demiş bakışların siyahtır diye
Gecenin ortasında bir yalnız güvercinsin
Gözlerimde uçuşuyor hayallerimiz bak
Oysa sen gideli hiç sabah olmadı dünyamda
Bir yalnız güvercin konmuştu pencereme
İşte yine nasıl bakıyor gözlerime o
Tıpkı sana benziyor leylak kokulu havada
Bir müjde mi gördüğüm bu rüyalar
Yine doğacak mı penceremde güneş !

Günay Koçak

20. 10. 2023