KALBİM
Kalbim senle her gün sancılı dertli
Çıktığın yol sarp yokuş dikenli telli Nerden buldun bu dermansız illeti Nereye gömdün gelen onca milleti Hastalandı çaresine bakmadın Kırıldı ustasını sormadın Eridi tükendi kaç yıl geçti saymadın Kayboldun adresini bulmadın Bir küçük dünyaydı girenin aklı almadı İçinde dolaşanlar köşe bucak saklandı Kimse kimseyle göz göze bakamadı Aradı yalvardı çıkışı bulamadı Her gördüğüne, binlerce ah et Bunca derdi gömde ,artık rahat et Hadi biraz gayret et ,uçmayı öğret Kalbini bu esaretten ,gelde azat at |